Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ” 05.03.2022
Το ξεχασμένο πράσινο “Ελληνικό”
Ποιο είναι; Ποιο άλλο από το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή-Ιλισίων.
Ήταν το 2010, όταν η τότε Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη, ανακοίνωνε ότι για την αναβάθμιση της Αττικής, θα κατασκευάζονταν μέχρι το 2014, δύο εμβληματικά έργα, τα μητροπολιτικά πάρκα Ελληνικού και Γουδή-Ιλισίων. Στην πορεία το ένα μετεξελίχθηκε σε ένα τεράστιο αναπτυξιακό έργο και το άλλο χρησιμοποιήθηκε ως το πράσινο αντιστάθμισμα του.
Οι λόγοι δεν ήταν άλλοι από τη γειτνίαση του με κάποιες από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές, η μικρή απόσταση από το κέντρο της Αθήνας, το πλούσιο δασικό απόθεμα που ήδη έχει, αλλά και το ότι αποτελεί ένα φυσικό διάδρομο αερισμού από τον Υμηττό προς το κεντρικό κτιριακό απόθεμα της Αθήνας.
Πέραν της παραπάνω σχέσης τους, είχαν και κατά κάποιο τρόπο παρόμοια προβλήματα.
Και στα δύο υπήρξαν δικαστικές εμπλοκές και η ενασχόληση του ΣτΕ ήταν συχνή, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και τα δύο για πολιτικά παιχνίδια. Όχι βέβαια της ίδιας κλίμακας.
Δυστυχώς, οι ομοιότητες φαίνεται να σταματούν στα παραπάνω.
Οι εργασίες στο μεν Ελληνικό έχουν ήδη ξεκινήσει μετά από τόσα χρόνια, ενώ στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή-Ιλισίων περιμένουμε ακόμα να λυθεί γραφειοκρατικά το νομικό καθεστώς που θα το διέπει. Όσο για τα έργα που θα απαιτηθούν για να γίνει όντως Μητροπολιτικό Πάρκο, κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι και αν και πότε θα ξεκινήσουν.
Οι λόγοι;
Ο πρώτος φαίνεται να είναι ότι οι επισπεύδοντες στο Ελληνικό, είναι αφενός πιο ισχυροί και αφετέρου βρίσκουν ευήκοα ώτα στην σημερινή κυβέρνηση. Για το πάρκο Γουδή, οι επισπεύδοντες, δηλαδή η Περιφέρεια Αττικής και οι όμοροι δήμοι (για παράδειγμα ο ισχυρός Δήμος Αθηναίων, ο Δήμος Ζωγράφου και Καισαριανής) είτε δεν έχουν την απαιτούμενη διαπραγματευτική ισχύ, ή δεν αποτέλεσε ποτέ μία από τις άμεσες προτεραιότητες τους, ώστε να ασκήσουν την κατάλληλη πίεση στην εκάστοτε κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι, πολύ συχνά, οι ασκούντες τη διοίκηση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, θέτουν τις προτεραιότητες τους με βάση τον εκλογικό κύκλο των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Ο δεύτερος λόγος, δεν είναι άλλος, από τις προτεραιότητες που βάζει η εκάστοτε κυβέρνηση, είτε επιδιώκοντας να έχει ένα ‘πράσινο’ προφιλ, ή γιατί η ιδεολογία και οι πολιτικές συμμαχίες της επιβάλλουν διαφορετικά. Δυστυχώς και οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις απέδειξαν ότι η περιβαλλοντική αναβάθμιση της πρωτεύουσας δεν είναι στις προτεραιότητες τους. Η μεν σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να “χτίσει” περιβαλλοντικό προφιλ με επικοινωνιακά τεχνάσματα και όχι πρωτοβουλίες και έργα ουσίας, η δε προηγούμενη, διέψευσε με κάθε τρόπο ότι είναι ικανή να ασκήσει μεγάλες περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις.
Καλώς ή κακώς, αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα και δεν είναι άλλο από το ότι το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή-Ιλισιών είναι ακόμα στα χαρτιά. Με τους ρυθμούς που κινείται η πολιτεία θα χρειαστεί τουλάχιστον άλλη μια δεκαετία για να δούμε κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς σε αυτό το περιβαλλοντικό έργο, η σημερινή κυβέρνηση δεν επέλεξε τις διαδικασίες fast track που ακολουθεί στις μεγάλες επενδύσεις. Και αυτό γιατί; Στα μάτια της η δημιουργία ενός πάρκου 4.500 στρεμμάτων στο κέντρο της πόλης δεν φαντάζει μια μεγάλη επένδυση. Γιατί επένδυση θεωρεί μόνο την οικονομική και όχι την περιβαλλοντική επένδυση. Πόσο μάλλον για ένα έργο δημιουργίας ενός Μητροπολιτικού Πάρκου που θα διορθώσει το μικροκλίμα της Αθήνας και θα προσφέρει καθαρό αέρα και ελεύθερο χώρο στους Αθηναίους.
Της αρκεί μόνο, η επικοινωνιακή διαχείριση, ώστε να υπάρχει και κάτι “περιβαλλοντικό” στον απολογισμό της.
Αν κάτι έχει έρθει στο προσκήνιο λόγω της πανδημίας και της καραντίνας, αλλά και της επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής, δεν είναι άλλο από την αναγκαιότητα ύπαρξης μεγάλων ελεύθερων χώρων, ώστε να αναβαθμιστεί σημαντικά η ποιότητα ζωής των πολιτών των μεγάλων αστικών χώρων, πόσο μάλλον των κεντρικών και νότιων περιοχών της Αττικής.
Η δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή-Ιλισίων είναι μια περιβαλλοντική επένδυση για όλη την Αττική. Ας ελπίσουμε ότι στο άμεσο μέλλον, θα επανέλθει ενεργά στο προσκήνιο και θα ανέβει πιο ψηλά στην δημόσια συζήτηση, στην ατζέντα των πολιτικών κομμάτων, αλλά και της κυβέρνησης. Ας γίνει και αυτή μια από τις μεγάλες επενδύσεις που θα εξαγγέλονται και, τελικά, θα υλοποιούνται.
